Napiszę to raz jeszcze: polski rap naprawdę ma się dobrze, a 799919 – czyli najnowszy album Spinache’a jest na to najlepszym dowodem. Weteran rodzimej sceny tym razem postanowił sięgnąć do swojego archiwum niepublikowanych instrumentali z… 1999 roku i nagrał materiał, który powinien sprawdzić każdy, kto tak bardzo tęskni za ciepłym, najntisowym brzmieniem! „To hołd dla złotej ery hip-hopu, nawiązanie do estetyki lat dziewięćdziesiątych, dosłownie. Urodziłem się w 1979 roku, w 1999, tuż po premierze pierwszego LP Thinkadelic, pracowałem nad muzyką, która pojawiła się na płycie Obóz TA oraz na towarzyszących projektach m.in. na debiutanckim albumie O.S.T.R.-a. Mamy 2019 i czuję, że to idealna klamra, świetny czas na wypuszczenie materiału będącego podsumowaniem mojej dotychczasowej drogi, swoistym ukłonem w stronę ludzi, miejsc, wydarzeń, wszystkiego, co inspirowało mnie przez te wszystkie lata. Pisanie i nagrywanie do własnej muzyki sprzed dwóch dekad jest paradoksalnie szalenie odświeżające. Dzisiejsze próby imitowania brzmienia lat dziewięćdziesiątych są fajną podróżą sentymentalną, ja poleciałem w prawdziwą podróż, przeniosłem się w czasie i nagrywam ze Spinache z 99” – powiedział łódzki artysta o swoim najnowszym dziele. I właściwie ja nie musiałbym dodawać nic więcej, bo to o czym mówi Spinache jest wystarczającą rekomendacją do sprawdzenia 799919, ale dodam, bo należy mu się kilka ciepłych słów. W czasach, kiedy raperzy coraz częściej i bardziej przykładają wagę do formy, niż treści, warto posłuchać 40-letniego rapera, który nie zrzędzi na bitach, że „kiedyś to było”, ale potrafi odnaleźć się w otaczającej go rzeczywistości i mówi z przekonaniem o sprawach ważnych. Kiedy trzeba pokazać, że ma charakter, to robi w utworach, nie na facebookowym wallu. A tak poza tym, to nagrał przyjemny materiał, który „połyka się na raz” i nie wiadomo tylko, kiedy te dziesięć utworów przeleciało… więc pozwolicie, że odpalę je raz jeszcze.
Cały materiał można już sprawdzić w sieci.